كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾ نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است (۱۸) وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾ و تو چه دانى كه عليون چيست (۱۹) كِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿۲۰﴾ كتابى است نوشتهشده (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾ مقربان آن را مشاهده خواهند كرد (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۲۲﴾ براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ ﴿۲۳﴾ بر تختها [نشسته] مىنگرند (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿۲۴﴾ از چهرههايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمىيابى (۲۴) يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ ﴿۲۵﴾ از بادهاى مهر شده نوشانيده شوند (۲۵) خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾ [بادهاى كه] مهر آن مشك است و در اين [نعمتها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾ و تركيبش از [چشمه] تسنيم است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾ چشمهاى كه مقربان [خدا] از آن نوشند (۲۸) |